Πίσω απ' τις γρίλιες τις κλειστές
στέκεται η σκοτομάτα
τρώει ειδήσεις με σαλάτα
και πίνει ενοχές
Πώς συναινεί ψιθυριστά
σε μέτρα και χειμώνες
που μ' εθνικές κορώνες
σας πνίγουν στ' ανοιχτά
Ω, φρίκη! δίπλα στους κρουνούς
ματώνουν παπαρούνες
κι οι σκέψεις σαν κουρούνες
χιμούν στους ουρανούς
Και καθώς έβραζε κλεφτά
τα δάκρυά της σούπα
επιχειρήσεις σκούπα
τρυγούσαν τη χαρά
Μα η σκοτεινή των σκοτεινών
στο μαύρο της αδράχτι
φυσά καπνό και γνέθει στάχτη
συμπάντων κοντινών
Έζησε μια ζωή σκυφτά,
χαρά ούτε δυο δράκες,
τώρα λέει: «τέρμα οι πλάκες!...»
και κλαίει γονατιστά
Αθήνα, 6/2016
(Βασισμένο στο/εμπνευσμένο από: Γιώργος Σεφέρης - Ινδικό Παραμύθι)