ηττώρια

(συνέχεια από σ. 1)
Ύστερα θα 'ρθω κάτω
να στερεώσω την φερ φορζέ καρδιά μου
στα σαπουνένια σου τετράγωνα με χνώτο.

Εδώ σε πρωτογνώρισα, Ηττώρια,
κυνηγηθήκαμε σε διώροφο για νάνους•
μετά χαθήκαμε, αυτός στο Σαν Φρανσίσκο,
αυτή γυμνή κρυβότανε στα χιόνια,
ώσπου τους έφτασε ο πάγος στο μεδούλι.

Ακόμα στις εκλείψεις σ' αφούγκραζομαι.
Κάτι ακούω ν' αντηχεί απ' τις στοές σου:
Δεν σταματά ο χρόνος με τεχνάσματα.
Δεν ξεκινά η προσμονή με το έτσι θέλω.